Handmade "Demo – The Music From Unfreedom" (+аўдыё)

Дебютный альбом от белорусскоязычного поп-рок-коллектива, в котором принимает участие гитарист А.Маркуц (экс-Neo).

0:00

0:00

Play / pause

< previous

> next

volume

> shuffle

> shuffle

• Handmade - Вуліца-дым 04:43
• Handmade - Handmade 06:41
• Handmade - I Have Started 05:34
• Handmade - Сёння ўвечары 04:48
• Handmade - Постмадэрнізм 03:48
• Handmade - Балада 03:19
• Handmade - Там, дзе лета бывае кароткім 04:49
• Handmade - Толькі разам 03:05

< previous

> next

инфо

Музыка – Яўген Валошын, акрамя 3 – Андрэй Маркуц
Словы – Глеб Лабадзенка (1,2,4,7,8), Яўген Валошын (3,5,6)

HANDMADE:

Андрэй Маркуц – гітара, бэк-вакал, аранжыроўкі
Яўген Валошын – вакал, гітара (2,5,6,8)
Ваня Махновіч – бубны
Ціхан Золатаў – бас, акустычны бас
Уладзімір Пыльчанка – акардыён

Запіс – Яўген Мальтак на студыі БДУ (2-4,6,7), студыя 234 (5,8), студыя Mapletree (1)
Звядзенне і майстарынг – Сяргей Лабандзіеўскі (1,2), Павал Чарняўскі (3,4,6,7), студыя 234 (5,8)

где взять

Скачать бесплатно – www.tuzin.fm/handmade.

мнения штатных экспертов

Сергей Будкин

оценка: 9,00

Журналіст Валошын, паэт Лабадзенка ды гітарыст Маркуц стварылі альбом, якога так не хапала беларускай музыцы. Каб ён быў лёгкі, амаль паветраны, але зусім не асацыяваўся з бардаўшчынай. Каб мэлёдыі былі запамінальныя, а музыка – дынамічнай, але без абрыдлага гітарнага скрыгату, зь якім асацыюецца беларускі рок. Каб тэксты ў песьнях былі дасканалыя ды на тэматыку, блізкую кожнаму, – пра каханьне ды расчараваньне. І каб сапраўды было адчуваньне, што гэта запісана ўжо ў новым стагодзьдзі.

"Demo" атрымаўся сапраўды чароўным, хоць пазл гэты зьбіраўся даволі марудна і не без пакутаў. Песьні пісаліся некалькі гадоў, прычым на трох розных студыях. Першапачаткова гэта меў быць сынгл, але ўрэшце матэрыялу назьбіралася на паўнавартасны альбом. Музыкі сьцьвярджаюць, што бюджэт іх альбому не перавысіў 400 даляраў. Жорсткая эканомія сродкаў (ці іх татальны недахоп) на якасьці не адбіліся. Пры тым, што мы маем дачыненьне з дэбютнікам, Handmade маладой камандай можна назваць зь вялікай доляй умоўнасьці, хоць бы таму, што ў ёй задзейнічаны той жа Маркуц (раней гурты "Рэй" і "Нео") і басіст Ціхан Золатаў (Svet Boogie Band).

Да першых чатырох трэкаў з альбому пытаньні наогул адсутнічаюць. Іх бы ў шчыльную ратацыю, і быць "хэндмэйдам" у ліку самых папулярных моладзевых (ціпа)рок-каманд, пацясьніўшы надта ўжо кансэрватыўных "J:морс" і зусім ня смачных "Без Билета". Гурт Валошына, праўда, грае музыку нестадыённага фармату, яго сьпевы хутчэй для душэўных опэн-эйраў, невялікіх клюбаў ды студэнцкіх пакояў. Адметнасьць гучаньня каманды – у акардыёне Ўладзімера Пыльчанкі, які цудоўна гучыць у спалучэньні з акустычнай гітарай. Натуральна, што важным (а можа, нават найважнейшым) для Handmade ёсьць слова, таму такі акцэнт робіцца на тэксты. Лішне казаць, што песьні ад людзей, што мысьляць па-беларуску, надта цешаць слых.

Вакаліст каманды – яўна хлопец з харызмай і голас мае нябрыдкі. Праўда, гэта не адмяняе пажаданьняў у далейшым удасканальваньні, бо Яўген хутчэй прагаворвае тэкст, а не пяе. У другой частцы, якая выглядае трохі слабейшай за першую, часам адчуваецца ў яго вакале напруга, нібы, пеючы, ён думае пра нешта іншае ці проста баіцца забыць тэкст. Тое, што ён не навучыўся жыць песьняй, добра бачна на канцэртных відэа гурта, дзе вочы Валошына бегаюць сюд-туд і бачна, што ён хвалюецца. Адсюль і ўражаньне, што некаторым трэкам бракуе эмоцыяў (як у "Там, дзе лета бывае кароткім" і "Толькі разам"). Зрэшты, гэтая зачэпка даволі ўмоўная, бо для дэбютніка ўсё выглядае проста бездакорна.

Budzma.org

Дмитрий Безкоровайный

оценка: 6,00

Группа Handmade, конечно, представляет собой несколько странное образование – два поэта-журналиста (Евгений Волошин и Глеб Лободенко) при участии матерого гитариста (Андрей Маркуц) попытались материализовать мечту о белорусскоязычном поп-роке.

Недостатков тут хватает. Формально: дважды неправильное название и обложка (никакие оправдания в интервью не спасут), альбом слишком короткий (8 песен, 30 минут), а две композиции из него (включая главный хит "Вуліца-дым") выходили еще четыре года назад на альбоме группы Jab Club (ранняя инкарнация того же Handmade). Есть и концептуальные нюансы: диск ощутимо неровный (несколько хитов и песни-перебивки), а для массовости (какой поп-рок не мечтает стать массовым?) даже лучшим композициям не хватает изюминки.

Тем не менее, при ощутимой скромности записи с музыкальной точки зрения сделано все качественно и со вкусом (Маркуц не умеет халтурить), у песен неплохие тексты. Получилась местами несколько наивная, но уж точно непошлая кафешная поп-музыка – с интеллигентским налетом и определенным потенциалом. Так что общий итог все же со знаком плюс – вопрос в развитии и росте.

Experty.by

Дмитрий Подберезский

оценка: 5,00

Думаю, моцна не памылюся, калі скажу, што Handmade – гэта аднаразовы праэкт, працяг якога калі і адбудзецца, дык гэтак жа даволі хаатычна і разарвана ў часе. Слухаючы альбом, я неаднойчы лавіў сябе на думцы, што нейкай звышідэі ды перспектывы музыкі перад сабой і не ставілі, задавальняючыся тым, што атрымаецца.

Вось чаму і падалося, што сярод зьмешчаных у альбоме песень можна вылучыць дзьве, максымум – тры дастаткова ўдалыя на чале з "Вуліцай-дым" (да ведама Handmade: песьня такі гучыць у пастаяннай ратацыі на радыё "Мінск"). Аднак калі браць цэлае, дык яўна адчуваецца вузкі мэлядычны (калі так можна сказаць) дыяпазон, калі некаторыя песьні, здаецца, зьяўляюцца працягам таго, што ўжо гучала раней. Наогул у музыцы прысутнічае пэўны мінімалізм выказваньня, і толькі зрэдчас песьні пачынаюць "дыхаць" больш глыбока ("I Have Started").

А наогул праграма дастаткова млявая, і калі б ня ўдзел у запісу Андрэя Маркуца, баюся, што на выхадзе было б нешта такое, што можна было называць нечым накшталт журналісцкай мастацкай самадзейнасьцю і з посьпехам прадстаўляць пад акустычную гітару, за некаторымі выняткамі, на якой "Бардаўскай восені".

Дарэчы, дастаткова рэдкі выпадак, калі тэксты песень нясуць асэнсаваную нагрузку, не зьяўляючыся мала зразумелым наборам слоў. Нават болей: гэтыя тэксты хіба самадастатковыя і нават пераважваюць уласна музычны бок.

Аднак ужо наогул насуперак зьместу альбому выступае сама ягоная назва. Прабачце, але яна настройвае на нейкі прынцыпова іншы (пратэстны?) тэматызм. А ў такім спалучэньні з музыкай дызайн, сам па сабе не благі, чытаецца разам з назвай, на маю думку так: мы, маўляў, не хацелі ўсё гэта запісваць, але нас прымусілі...

У суме даволі цікавы дакумэнт цяперашняга беларускага музычнага жыцьця. Але – ня болей.

Experty.by

Олег Климов

оценка: 3,00

Если песни этой команды действительно без особого восторга эфирят, то я вообще ничего не понимаю. Вполне себе формат-коллектив – никаких тебе резкостей ни в текстах, ни в аранжировках (так, кое-где, но наверняка же есть и совсем лайт-варианты этих вещей?). После прослушивания альбома создается впечатление, что ансамбль тяготеет все же больше к рэгги – самому простенькому, корневому, которое можно исполнять на в хлам раздолбанной гитаре.

Оглушительного успеха с представленным материалом состав не добьется – хуков нет, даже намеков на них (может, оттого и не ротируют на FM-станциях и по ТВ?). Будто парни записали эту работу исключительно для себя и еще человек двадцати – своих карифанов. Ничего против не имею, пожалуйста. Странность заключается в том, что проект сей презентуют сплошь медийные фигуры, а у них, как мне представляется, любой выход в свет должен иметь отдачу. Здесь она почти нулевая. Оценка не самая низкая только из уважения к Андрею Маркуцу.

Experty.by

ВНИМАНИЕ!

Каждый пользователь может выставить свою оценку этому диску в течение 15 дней с момента публикации рецензии. На основе оценок зарегистрированных пользователей будет вручена отдельная награда "Experty.by" по итогам 2012 года.

Выставить оценку можно зарегистрировавшись на Experty.by ИЛИ залогинившись на сайт с помощью данных вашего эккаунта на любой из следующих социальных сетей: Facebook, Вконтакте, Livejournal. Затем зайдите на эту же страницу и выберите нужную оценку в специальном блоке. Вы можете также оставить свой комментарий.