Tlusta Lusta "Блін першы"

Дебютный альбом от гродненской панк/метал группы, которая победила на фестивале "Басовішча 2008", включает песни на стихи Янки Купалы и Цётки.

мнения экспертов

Олег Климов

оценка: 8,00

Первым же треком – "Romale" – сразу слушателя за животные инстинкты: стремительно, по-разбойничьи, на выдохе! И понесся тяжелый анархо-панк/грандж по кочкам внедорожником, разбрасывая жижу эмоций по сторонам, забрасывая слушателя комьями напористых текстов. Жги-гуляй, мочи-дави.

"Revalucyja", "Praletar" (Купала: поэт бы помрачнел рассудком, если б услышал, как его стихи поют и играют белорусы 21-го века – фронтально, залпом из всех видов имеющихся у группы инструментов, "лайястыми" голосами).

Напишу крамолу: вполне конкурент ансамблю "Zet". По энергетике и драйву чуть напоминает фрик-эмо-панкеров из "Fall Out Boy".

Из пожеланий: стать мелодически поинтересней.

"Experty.by"

Дмитрий Безкоровайный

оценка: 7,00

Для описания музыки этого коллектива лучше всего подойдет термин фрик-метал. Здесь слишком много очевидных (и явно намеренных) несовместимостей, небрежностей и парадоксов.

"Tlusta Lusta" не ищут легких путей. Они начинают с панка, затем уходят в альт-рок и разномастный металл. Часто музыкальные влияния и настроение композиции сменяются по нескольку раз за одну песню, хотя в целом все напористо и быстро, громко и мускулисто. Все это с хорошей долей вокального перфоманса и кривляния – от нормального пения к гроулингу и опереточному вокалу сродни "Tiger Lillies".

Своего рода "Zet", только менее мелодичный, более грубовато-альтернативный, с текстами на фоновых ролях. Ну и еще звуковая "мясистость" и ирония, напоминающая отошедших от дел "ТТ-34". Может даже "System Of A Down" тут пробежали – у гродненцев есть этот же налет громкого и стремительного альтернативного безумия. Впрочем, "Tlusta Lusta" могут не только "мочить", но и сыграть ироничный рок-н-ролл ("Серыялы").

Общая энергетика у пластинки совершенно бешеная и изначально она перебивает все. Кажется, что все это как-то однообразно и скучновато. Но постепенно в этом сверхскоростном шквале начинают прослушиваться очень любопытные нюансы. Из недостатков отмечу лишь совершенно неаппетитное оформление, самодеятельный кавер песни Максим и явно затянутый инструментал.

"Experty.by"

Сергей Будкин

оценка: 6,00

Панк-містыфікатары з Гародні - трэскі, што выплылі на хвалях "Басовішча". Падавалася, што пасьля Devation і "Кальяну" Гародня ўжо не здольная даць краіне вугля. "Тлуста" - не такія зубатыя, але даць чаду здольныя няменшага. Той брутальны раскілбас, што ў "Тлусты лусты" песьняю завецца можа выклікаць дзьве рэакцыі – альбо прабярэ на ваніты, альбо …выклікае замілаваньне.

На сваім першым альбоме музыкі ў асноўным дэманструюць цуды інтэрпрэтацыі (зь 10 песень толькі з палову аўтарскіх з улікам інструмэнталу). Цётчын твор "Вера беларуса" пераўтварыўся ў абсалютна безгаловы панк-адцяг "Рамалэ" – яшчэ бы духавую сэкцыю і Кустурыца езьдзіў бы ў Гародню па запалкі. Нацыянальна-патрыятычная лірыка Купалы ("Мне сьняцца сны аб Беларусі") тут таксама набыла абсалютна нечаканае ўвасабленьне (літаратуразнаўцам слухаць непажадана!), а гіт Вясны-2006 "Колер маёй рэвалюцыі" музыкі паскорылі ў тэмпе да такой ступені, што вакаліст не пасьпявае сьпявае за інструмэнтамі. А ёсьць жа яшчэ прыкольны кавэр на МакSim (схаваным бонусам) і на тых жа Devation.

Цешыць, што музыкі ня проста наганяюць банальнага драйву, але і выкарыстоўваюць цікавыя музычныя хады, кідаючы то ў жар, то ў холад (песенькі "Ванілін", "Супраціў"). Адчуваецца недапешчанасьць яшчэ канцэпцыі з уліку кавэр-скіраванасьці гурта і невялікай колькасьці свайго матэрыялу ды яшчэ шкада, што на іх канцэртах словаў не расчуць.

"NN.by"

Дмитрий Подберезский

оценка: 4,00

Такое склалася ўражаньне, што з першым блінам музыкі групы яўна пасьпяшаліся. Праслухаў альбом, а ў выніку ў памяці мала што засталося. Так, непастаўлены вакал, які час ад часу "сьлізгае" каля патрэбнай ноты; як сьледзтва – незразумеласьць тэкстаў большасьці песень; яўна недасканалы запіс; заштампаваныя гітарныя пасажы... Пералік пры жаданьні можна працягваць. Але навошта?

Мы маем справу з тыповым дэбютным прадуктам, калі эмоцыі й прага выказацца пераважаюць майстэрства выказваньня, калі хочацца дасягнуць адразу ўсяго. Яно, зрэшты, й нядрэнна. Мяркуючы па актыўнасьці музыкаў, можна спадзявацца на тое, што, спакойна і без наступстваў пераварыўшы зробленае, яны ў выніку прыйдуць да аптымальнага спалучэньня "хачу" і "магу". Чаго ім і жадаю.

P.S. А можа, гэта такі тонкі ход быў – паказаць матэрыял, які б цалкам адпавядаў назьве альбому? І – ня больш...

"Experty.by"