О проекте

Владимир Ткаченко и Людмила Куц "Fragile" (+аудио)

 
7,00
февраль, 2010
Ковчег

Альбом западных каверов от гитариста/аранжировщика золотого состава "Песняров" (1978-85) и вокалистки Людмилы Куц.

Записи в плеере размещены с разрешения правообладателей.

инфо

Уладзімір Ткачэнка - гітара, чаранга (9)
Людміла Куц - вакал

Гукарэжысер - Мікалай Няронскі

где взять

"Неправильный магазин" (Минск, холл центрального здания Академии Наук РБ)




мнения экспертов

Сергей Будкин

оценка: 8,00

Гітарыст і Сьпявачка запісалі альбом, у якім мякка і ненавязьліва дэманструюць свае інструмэнтальныя/вакальныя магчымасьці ды дзеляцца ўлюбёнымі гітамі з рэпертуару Норы Джонс, Стыві Ўандэра ды ўласна Стынга, песьню якога вынесьлі ў загаловак дыску. Нават Баха не абмінулі.

"Fragile" – той выпадак, калі выканаўца ня тупа аднаўляе знаёмую ўсім мэлёдыю/словы, а прапускае празь сябе, адаптуе да свайго стылю. У дадзеным выпадку з інструмэнтаў – толькі акустычная гітара Ткачэнкі ды яшчэ чаранга ў фолькавай "I Can Do It" ды чароўны голас Людмілы Куц.

Унікальнасьць іх тандэму – яны аднолькава гарманічна будуць глядзецца і слухацца, як на міні-канцэрце ў пабе, так і на прадстаўнічым музычным фэсьце.

Experty.by


Дмитрий Подберезский

оценка: 8,00

Што б там ні казалі, але гэта – школа. Школа найвышэйшала пілятажу. Гэтаму можна вучыцца, да гэтага можна падладжвацца, але ў выніку застаецца адно: сапраўднае майстэрства нічым не пераб'еш!

Мне раптам падумалася, што й сама Нора Джонс неяк зьніякавела б, калі б пачула, як песьні зь яе рэпэртуару выконваюць людзі з Богам забытай шоў-бізнэсам краіны. Таму што Люда Куц прыўносіць у, здавалася б, намалачоныя радыёстанцыямі стандарты столькі асабістага, столькі непаўторнага, што знаўцы заходняга рэпэртуару міжволі раскідаюць у бакі рукі: маўляў, вядома, што могуць людзі там, але ж нашыя, блін, – могуць больш! І ня горш! Калі – ня лепш... Прывітаньне, Нора!

Не абыйсьці тут майстэрства аранжаваньня, што, канешне ж, па ўсім зыходзіць ад Уладзімера Ткачэнкі, які першы ў гісторыі беларускай гітары яшчэ ў 1988 годзе, паглядзеўшы відэа Стэнлі Джордана, цягам літаральна трох месяцаў авалодаў тэхнікай гітарнага тэйпінгу ("Prelude and Fugue in c minor" Баха). Не пачаў бы тут адрасаваць цалкам заслужаныя апладысмэнты спадару Ўладзімеру, каб не відавочным выглядаў сам факт, што ягоны дуэт з Людмілай Куц – гэта дуэт роўных па майстэрству адмыслоўцаў вышэйшай клясы!

Вось чаму літаральна праглынаеш гэты альбом на адным уздыху, калі нават не стае імгненьня пракінуць чарговы кілішак нечага нават адмыслова-джазавага, калі не можаш дазволіць сабе зрабіць нават нейкую мінімальную паўзу. Таму што тое, што зрабілі гэтыя два выдатныя музыкі, – школа.

Той, хто прагуляе гэтыя ўрокі, назаўжды застанецца "зоркай" беларускай музыкі. Той, хто пачне на гэтым вучыцца, зробіцца, магчыма, сапраўдным прафэсіяналам у музыцы. Бо ў сапраўдных музыкаў насамрэч ёсьць чаму вучыцца.

Калі нехта раптам запытаецца, а хто такая Людміла Куц, параю зьвярнуцца да яе творчага шляху, на якім яна ніколі не паказвала сябе "зоркай" беларусай папсы, а проста заўсёды працавала прафэсійна, як тое і трэба рабіць.

Уладзімер Ткачэнка, спадзяюся, спецыяльных рэкамэндацый не вымагае...

Хто шукае сапраўды прафэсійную музыку, зробленую ў Беларусі, – гэты альбом як доказ. Шмат што ў параўнаньні зь ім – дзіцячая гульня... Коўзанкі на прасьціні…

Experty.by


Дмитрий Безкоровайный

оценка: 6,00

Игра в классики от мэтров. Если не брать в расчет фугу Баха и одну фолк-песню, материал диска охватывает диапазон в 70 лет – от середины тридцатых до середины нулевых. От композиций из репертуара Дюка Эллингтона и Эллы Фитцджеральд до наших современниц Норы Джонс и Рене Олстэд.

Несмотря на подобную разбежку, диск слушается монолитно. Во-первых, здесь подобраны достаточно близкие по своей сути композиции – джазово-блюзовые стандарты и их современные продолжения. Во-вторых, исполнение – это единое повествование о том, что вдвоем могут сотворить прекрасный гитарист и великолепная вокалистка в рамках честной минималистичной акустики и натурального звука с едва слышным шорохом пальцев на грифе.

Этот альбом как бы подчеркнуто находится вне зоны понятий "тогда" и "сейчас". Здесь записана музыка, которая была и будет актуальна еще очень долго в своем параллельном пространстве, которая занесена в космическую матрицу вечной гармонии. За такие альбомы не ставят заоблачных оценок, но высказывают респект. Я тоже с удовольствием подпишусь.

Experty.by


Олег Климов

оценка: 6,00

Широко и менее широко известные западные джазовые, блюзовые, фолк- и поп-композиции, а также И.-С. Бах в исполнении вокалистки Людмилы Куц и гитареро Владимира Ткаченко.

Под горячую руку этих замечательных музыкантов подвернулись Скотт Хендерсон ("Same As You"), Нора Джонс ("I Don’t Know Why" и "One Flight Down"), фолковый стандарт "I Can Do It".

Среди того, что зацепило – версия великого "Каравана" от нашего великого гитарного гуру. "Произведения" оказались достойны друг друга, во всяком случае вариант Ткаченко вполне способен сойти за авторский начальный. Стиви Уандер ("I Wish") в белорусской инкарнации вышел акустично-экстремальным. "Prelude and Fugue in C minor" Баха – обязательная школа для гитаристов, а для кого и визитная карточка на многие годы. "Fragile" – одна из моих любимейших вещей у Стинга, давшая заглавие альбому.

Резюмирая. Суперноваций нет. Мастеровито. На любителя таланта этих людей. По мне – несколько скупо на эмоции.

Experty.by


ВНИМАНИЕ!

Каждый зарегистрированный пользователь может выставить свою оценку этому диску в течение 15 дней с момента публикации рецензии. На основе оценок зарегистрированных пользователей будет вручена отдельная награда Experty.by по итогам 2010 года.

Чтобы выставить оценку данному диску, достаточно зарегистрироваться и, зайдя на эту же страницу, выбрать нужную оценку в специальном блоке. Вы можете также оставить свой комментарий.

7.25
Ваша оценка: Пусто Средняя: 7.3 (4 голосов)
список проголосовавших по оценкам: 

 
оценки пользователи
8 1tamerlan1
7 MShmel, ngoro, viktorean

Чтобы выставить оценку или оставить свой комментарий к этой публикации, войдите в систему. Нам важно ваше мнение!

Или авторизируйтесь посредством:

 

Комментарии

А у авторов спрашивали?

+1
0
-1

У одного белмузыканта на французском рок-фестивале девушка-диспетчер спросила: " А вы с Эриком(который - Клэптон) согласовали ваше исполнение "Slow down Linda"?" Ох, и напугался же он! Но все обошлось, поскольку фест был благотворительный, а не коммерческий. Но этому бедалаге разъяснили, что у авторов надо спрашивать. Мораль: " А у авторов спрашивали?" А музыка исполнена хорошо.

 

игра клевая

+1
0
-1

игра клевая. ненавязчивая.

 

Паслухаў першы раз - хацеў

+1
0
-1

Паслухаў першы раз - хацеў паставіць 6, паслухаў яшчэ - вырашыў даць 7. Але мне ўсё роўна незразумела, для каго гэты дыск. Прынамсі я, калі захачу паслухаць нешта такое, пастаўлю тую саму Нору Джонс. А вось схадзіць на канцэрт Ткачэнка і Куц - зусім іншая справа. Хаця б таму, што на Джонс мне ніяк не трапіць.

 

Цікавая логіка... Я,

+1
0
-1

Цікавая логіка... Я, прынамсі, апошні допіс так зразумеў: калі ёсьць Нора Джонс, значыць, нашым і рыпацца ня варта. Ні выступаць, ні запісвацца. Магу адно адказаць: па ўзроўню прафесійнасьці, музычнае адоранасці Людміла, я ўпэўнены, анічым той Норы не саступае. Як бы гэта парадаксальна і нахабна не прагучала. Іншая справа -- сумы, якія былі ўкладзены ў раскрутку Норы. Таму і існуюць яны ў розных вымярэньнях. Хоць 8 гадоў працы ў рэстаранах лепшых гатэляў Эўропы, як у дачыненьні да Люды Куц, -- гэта таксама не абы які паказчык...

 

Я проста не вельмі разумею

+1
0
-1

Я проста не вельмі разумею ўсіх гэтых "фішак" з каверамі. Асабліва мяне цікавіць, хто будзе купляць такі дыск, калі побач на паліцы стаіць заходні блюз у арыгінальным выкананні. Іншая справа канцэрты, дзе праграмы з чужых твораў гэта нармальна. То бок "рыпацца" нашым трэба, але я проста не бачу сэнсу ў выданні плыткі з такім зместам. Калі, канешне, прымаць за мэту продаж як найбольшай колькасць кружэлак :) Можа проста мэта была іншая...

 

Пытаньне, канешне ж, не такое

+1
0
-1

Пытаньне, канешне ж, не такое простае. Зь іншага боку, ва ўсім сьвеце выдаецца мноства дыскаў з кавэрамі, гэта агульнапрынятая практыка. Як і выдаваць дыскі з з-апісамі джазавых стандартаў. Іншая справа, наколькі такія запісы зьяўляюцца копіямі? То бок, у якой меры выканаўца прыўносіць у вядомую тэму сваё? Менавіта гэтыя і цікавыя такія альбомы, як згаданы вышэй. Таму што лічу: Валодзя і Люда свайго прыўнесьлі дастаткова шмат. Прынамсі, капіяваньнем ужо вядомага не займаліся.

 

по поводу

+1
0
-1

По поводу исполнения чужих произведений и музыкального изложения своего угла зрения на оные абсолютно согласен с padbiarez. Но, как известно, здесь существует опр. правовая база.Если речь идет о зарабатывании денег,то разрешено либо исполнение авторских произведений с разрешения автора, либо использование материала композиторов, не обладающих авторскими правами( не зарегистрированные и юридически не оформленные пьесы и песни). Возможен вариант исполнения песен и пьес композиторов, которых нет в живых более 50-ти лет, если их потомки не являются правонаследниками. На стилистически очерченных фестивалях допустимо исполнение любых песен в случае договоренности с администрацией фестивалей.

 

RSS

RSS-материал

награды Experty.by

рецензии и аудиозаписи

алфавитный каталог

  • более 350 альбомов
  • онлайн-прослушивание
  • описания и рецензии
  • ссылки на легальное скачивание

Последние комментарии

 
 
Developed by Lynxlab.net