Штатны эксперт з 2016 года, сябра вялікага журы з 2014 года. У мінулым журналіст Kyky.org, Ultra-music, заснавальнік музычнага блога The Boat That Rocked, арганізатар студэнцкага рок-фестывалю "Смоўж", удзельнік розных гуртоў.
Гісторыя паўтараецца: выніковы топ за год атрымаўся класным і разнастайным, але вазьміся сабраць яшчэ дзесяць добрых дыскаў – і ўзнікае непераадольная праблема.
Усё ідзе сваёй чаргой. Музыкі стала больш, сярэдняя якасць знізілася – заводы ўсё роўна стаяць, а сеціва ўсё церпіць. Дзесьці ўнізе, глыбока за межамі топа, у 2017 перамог хіп-хоп: яго стала так шмат, што хочацца ў бліжэйшым часе чакаць і якасны скачок.
Дзесьці па-над поп-катэгорыямі лунаюць шыкоўны дыск Five-Storey Ensemble, нуарны сольны Пукст і праграмныя "Матавілы" Сямашкі; параўноўваць іх з астатнімі было б, напэўна, несправядліва і нелагічна. Выходзіць на сцэну новы поп: ужо якасны, але пакуль банальны і нецікавы. Жыве электронная сцэна, усё больш разнастайная і ўсё менш зразумелая прыхільнікам гітарных запілаў.
Прыемна, што колькі беларускіх дыскаў трапіла ў гадавыя топы ў іншых краінах. Але гэта не нейкі надзвычайны прарыў – гэта толькі вынік правільнай і паслядоўнай працы асобных музыкаў. Затое ў астатніх з кожным годам узнікае ўсё больш магчымасцяў вучыцца не толькі на памылках, але і на поспехах.
1. Tonqixod "Колер, якога няма" – слухаць
Спакой і вэрхал, транс і хаос, нойз-рок і кінгкрымсанаўшчына. Спакваля, незаўважна, усяго за пару год існавання Tonqixod сталі лепшым беларускім гуртом – і сышлі на піку, пакінуўшы усім на памяць шыкоўны альбом.
2. ЛСП "Tragic City" – слухаць
Самалюбаванне, самаіронія, самакапанні. ЛСП працягвае размываць мяжу паміж сваёй асобай і сваім лірычным героем. Удалых музычных рашэнняў на Tragic City – на дзясятак хіп-хопавых альбомаў, тэкставых – на паўсотні. Ніхто, акрамя ЛСП, не можа запісаць такі дыск.
3. True Litwin Beat "Ненужная правда о белорусах 2" – слухаць
Брутальна, шурпата, прамалінейна. На "сіквеле" TLB прапаноўваюць няшмат новых ідэй, але пакуль добра працуюць і старыя – асабліва ў звязцы з якасна новым гукам.
4. Super Besse "La Nuit" – слухаць
Механіка, тэкстура, стыль. Super Besse запісалі дарослы альбом: дэтальна пралічаны, упэўнены, паслядоўны, без залішняй нервовасці.
5. Yegor Zabelov Trio "The Rose Festival" – слухаць
Шматслойна, плынна, прыгожа. Новы склад пашырыў дынамічныя магчымасці і падкрэсліў меладычныя нюансы Забелаўскіх п'ес; вынік атрымаўся амаль манументальны.
6. Shaman Jungle "Amazing" – слухаць
Некранутыя гушчары, празрыстае паветра, фантастычныя істоты. Элементы Shaman Jungle сабраліся ў новы пазл: адценні сталі ярчэйшымі, плынь зацягвае і паглынае.
7. Ulyanica "Вясна" – слухаць
Пяшчотна, тонка, умела. Удалы падыход да беларускай этнікі: меланхалічны альбом у прыглушаным святле, з матэрыялам, дакладна прэпараваным і жыва сыграным.
8. The Glitchhh "Cordyceps" – слухаць
Рух, вайб, гук. Не проста гук – самы тлусты гук года. Разнастайнасць і прадуманасць трэкаў – на вышыні. Рэцэнзаваў бы цяпер – падняў бы ў топ-5.
9. Zero-85 "Turritopsis Nutricula" – слухаць
Каменная глыба, чыгунная сцяна, чорны вір. Глабальная справаздача за ўсе гады жыцця гурта, склееная ў адну структуру і адшліфаваная да бляску. Бліжэйшыя год 16 такіх дыскаў можам не чакаць.
10. Autonomicon "Icarus Messerschmitt" – слухаць
Падсвядомасць ці сон, цемра ці дрыгва, самота ці смерць. Шумны, няскладны і складаны дыск, які можа выклікаць галаўны боль, а можа – катарсіс.
Experty.by