Termin X "Што дае нам магчымасць дыхаць" (+аўдыё)

Дебютный альбом минской альт-рок-группы, которая была участником конкурсной программы фестиваля "Басовішча 2007".

0:00

0:00

Play / pause

< previous

> next

volume

> shuffle

> shuffle

• Termin X - Гэта ўсё я 03:42
• Termin X - Агні твайго гораду 04:43
• Termin X - Закрэслі сваё імя 04:43
• Termin X - 120 03:23
• Termin X - Сам на сам 04:43
• Termin X - Хвалі 02:34
• Termin X - Згубіцца 04:44
• Termin X - Сумны прамень 03:21
• Termin X - Полымя 04:33
• Termin X - Не спынюсь ніколі feat. Кроў 04:30
• Termin X - Апошні дзень 03:58
• Termin X - Радыё-радыё 04:39

< previous

> next

инфо

Кірыл Домніч - вакал, бэкі
Дзмітрый Копаць - гітары, бэкі
Кірыл Скарынін - бубны
Дзмітрый Васюк - бас, бэкі

Удзельнікі запісу:
Андрэй Саяпін - вакал (5,7), бэкі (3,11)
Кроў - вакал (10)
Павел Хасанаў - бэкі (4,7,8,9,12)
Хор "Тоніка" - (11)

Зміцер Васюк - запіс, звядзенне, майстарынг
студыя "Осмас" - запіс вакалаў (3, 5, 11)

где взять

Скачать на сайте http://termin-x.ultra-music.com.

мнения экспертов

Сергей Будкин

оценка: 6,00

Дыск "Што дае нам магчымасьць дыхаць" – нечаканае вяртаньне гурта, які было ўжо перажыў уласнае пахаваньне. Termin X прадстаўляе альтэрнатыву фармату "Басовішча" – густы і шчыльны гітарны гук і тэксты пра агульначалавечыя праблемы пошуку-страты сябе ў гэтым вялікім і жорсткім сьвеце, выкладзеныя без асаблівых эмоцыяў, але пададзеныя з рашучасьцю.

У некаторых месцах ("Сумны прамень") вакал Кірыла Домніча нагадвае манеру Рамана Рабцава з "Технологии". Альбом выйшаў досыць прадказальным для тых, хто ведае ўжо гурт па песьнях "Закрэсьлі сваё імя" і "Згубіцца". У прынцыпе лепш за гэтыя творы, гурт так нічога і ня здолеў стварыць.

Малаапраўданае задзейнічаньне рэпэра Крова з "Чырвоным па белым" у трэку "Не спынюсь" (гнюсная памылка ў назьве). Сярод гэнай манатонасьці адкрыцьцяў у альбоме хіба два – раптоўнае зьяўленьне хору ў песеньцы "Апошні дзень", які расквеціў досыць стандартную кампазыцыю, і трэк "Радыё-радыё", што паказвае зусім іншы бок Termin X, які варты разьвіцьця. Пры ўмове актыўнай канцэртай дзейнасьці гэты гурт можа без праблем увайсьці ў шэраг моцных сераднякоў беларускага року, як Band_A, Esprit, Hair Peace Salon.

"Experty.by"

Дмитрий Безкоровайный

оценка: 6,00

Музыкально это вполне умелый и мускулистый припанкованный альт-рок с американскими мотивами. Не без некоторой однообразности, но достаточно задорный и напористый. Причем звучание, что редкость для наших мест, вполне себе фирменное – личное упорство и собственная студия, похоже, себя оправдали. Чуть не хватает разве что плотности – если бы хоть мастеринг у каких-нибудь белорусских профи сделали, было бы лучше.

В общем, все было бы хорошо, если бы не два нюанса. Во-первых, тексты – уж слишком на школьном уровне все мысли, чувства и переживания. Прописные истины и предсказуемые рифмы. Во-вторых, вокал – при всем очевидном старании очень уж базовый (если не сказать любительский) уровень. Мне кажется, что если всем этим заняться, начать играть почаще концерты, то все наладится, потому что в целом впечатление от диска и самой группы вполне положительное. Именно за него пять с половиной с округлением до шести.

"Experty.by"

Олег Климов

оценка: 4,00

Минская утяжеленная альтернатива, не без отступлений в медляки.

Все, чем берет группа, это то, что в вокале их главного певца есть что-то от Игоря Ворошкевича (текстик "вецер у твар" даже слышим в песне "Не спынюсь нiколi" (с участием рэпера Кроу из "Чырвоным Па Белым"): еще бы "сонца ў вочы" и совсем хорошо было бы…). Остальное – мы ломим музло, гитары гнутся, струны лопаются, подструнники напрягаются. А потом чуть грустим.

Как-то все мимо меня эти агрессия и лирика, веселье и печаль, философия и жизнь. Вспоминаются мои молодые годы, там как с ВИА дело было: "в шоколаде" "Самоцветы", "Веселые ребята", "Поющие гитары" – и по всему Союзу тысячи аналогичных "весело поющих самоцветов". Так и тут: скоро ничего не будет из рок-музыки – одна тотальная альтернатива, клон к клону.

"Experty.by"

Дмитрий Подберезский

оценка: 4,00

Альбом пакідае ўражаньне вучнёўскай курсавой. Слухаць яго што ўпершыню, што яшчэ колькі разоў складана галоўным чынам з-за невыразнасьці мэлёдый і тэкстаў, аднастайнасьці вырашэньня песень, амаль поўнай адсутнасьці эмоцый, яўных праблем са сьпяваньнем у вакаліста.

І калі ў аранжаваньнях час ад часу музыкі знаходзяць своеасаблівыя хады (да месца, прыкладам, вакальныя бэкі ў "Апошнім дні"), дык самі рыфы ў аснове песень надта ўжо нейкія вымучаныя і цалкам стандартныя, не даюць вакалісту падставы па-сапраўднаму разгарнуцца, быццам давяць на яго.

Але справа, яшчэ раз паўтаруся, ня толькі ў гэтым. Калі вакал знаходзіцца ў гэтай праграме на першым пляне, ён мусіць усё ж дамінаваць, цягнуць увесь калектыў за сабой. Аднак гэтага не адбываецца ўсё з-за той самай нясьмеласьці, непастаўленасьці голасу вакаліста.

Адзінае, што засталося ў памяці і што хацелася б паслухаць яшчэ раз, – гэта "Радыё-радыё". Аднак як для цэлага альбому – надта ўжо мала...

"Experty.by"

ВНИМАНИЕ!

Каждый зарегистрированный пользователь может выставить свою оценку этому диску в течение 15 дней с момента публикации рецензии. На основе оценок зарегистрированных пользователей будет вручена отдельная награда "Experty.by" по итогам 2010 года.

Чтобы выставить оценку данному диску, достаточно зарегистрироваться и, зайдя на эту же страницу, выбрать нужную оценку в специальном блоке. Вы можете также оставить свой комментарий.