Контур "Будь солнцем"

Дебютный альбом гомельской группы, записанный Андреем Бобровко ("Крамбамбуля", "ТайLand", А.Патлис) на минской студии "Селах". Сведение делалось в Гомеле на "Фабрике звука".

мнения экспертов

Дмитрий Безкоровайный

оценка: 5,00

Гомельская группа "Контур" – это один из тех случаев, когда сложно вообще что-то конкретное написать. В принципе, в лучших моментах это явный замах на первый альбом "Linkin Park" ("Hybrid Theory", 2000), что подчеркивается схожестью не только музыки, но и надрывного вокала. Ну и плюс всякое такое тяжеловато-мэйнстримово-альтернативное.

Звучит все по белорусским меркам очень даже хорошо. Впрочем, сама по себе музыка достаточно предсказуемая даже в оригинале, а что уж говорить про ее интерпретацию группой "Контур". Хотя и тут в принципе все приемлемо – музыканты достойные, а подобных коллективов в Беларуси по сути не было и нет.

А вот с текстами просто беда. Все про любовь, про чувства, но как-то очень наивно, очень по-школьному – поток слов и фраз, проходивших сотни раз в сотнях песен. Все в стиле: "Не бойся быть собой / В себе огонь открой / Любви огонь открой / Стань утренней звездой".

Но даже несмотря на это парочка песен ("Последняя слеза", "Сам себе не веришь") могла бы заинтересовать поклонников тяжелого мэйнстрима, особенно девушек. Главное не слушать альбом целиком.

"Experty.by"

Дмитрий Подберезский

оценка: 5,00

Шчыра кажучы, гэты альбом належыць якраз да ліку тых, на жаль, многіх, якія сваім зьместам амаль аніякіх эмоцыяў у мяне асабіста не выклікаюць. Нібыта і запіс на належным узроўні, і выкананьне годнае, і вакал не раздражняе рознымі непатрэбнымі "ўпрыгожваньнямі", чаго хапае ў многіх з тых, хто імкнецца капіяваць ужо вядомыя ўзоры пад высакароднай ідэяй "наблізіць здабыткі сусьветнай рок-культуры да беларускае глебы". Аднак — не чапляе!

Магчыма, з-за таго, што ўдзельнікі групы так і не паспрабавалі вырвацца па-за межы тых самых ужо вядомых узораў ці проста ня здолелі дадаць у іх нештачкі асабістага. Амаль увесь зьмест альбому нейкі аднастайны, песьні падобныя адна на адну. Праўда, на агульным фоне крыху вылучаюцца дзьве песьні баляднага пляну: "С неба роса" (з "адкрыўчымі", што праўда, паэтычнымі рыфмамі) ды "Будь солнцем". Рэшта ж пазначана даволі пуставатымі, галаслоўнымі тэкстамі і ў цэлым — невыразным музычным вырашэньнем матэрыялу.

І яшчэ аднаго не зразумеў: "intro" (модны зрабіўся прыёмчык!) пры пераходзе ў наступны трэк перарываецца самым брутальным чынам. Не магу паверыць, што гэта прагледзелі-праслухалі пры зьвядзеньні. Хутчэй за ўсё — тэхнічны ляп, які, аднак, таксама задае пэўны настрой.

Дарэчы, і пазначаны на вокладцы сайт групы не адчыніўся... Дзякаваць Богу, рынгтоны адсутнічаюць.

"Experty.by"

Сергей Будкин

оценка: 4,00

"Контур" – адна з тых камандаў, што выконвае безаблічную альтэрнатыву, актуальную ў сьвеце з гады чатары таму. Сёньня такі, хай сабе добрапрычасаны і прадуманы з музычнага гледзішча матэрыял наўрад ці здольны выклікаць хоць якія пачуцьці, тым больш з такой падачай, як у "Контура". Больш бруднейшы па музыцы, сацыяльнавостры па тэкстах "Mauzer" значна выйграе ў параўнаньні з тым "Контурам", хоць у сэнсе прафэсыяналізму саступае. Хочацца часам, каб голас вакаліста дрыжэў, каб гітара гучала часам больш эмацыйна…

А ў гэтых хлопцаў настолькі ўсё чысьцютка, што слухаць моташна: быццам бы гэтая музыка прадукуецца аўтаматычна. Ну і ўсе гэтыя глупыя рыфмоўкі – "Когда откроются глаза, когда закапает слеза…" (хоць трапляюцца і сапраўды пранізьлівыя тэксты). Такія гурты не становяцца героямі беларускай альтэрнатыўнай сцэны. Маем яшчэ адных шэрагоўцаў.

З песень – "Сам сабе не веришь", "Почему", "хлапечая" баляда "Будь солнцем" (хацелася бы ў ёй больш яркага калярытнага інструмэнтальнага суправаджэньня).

"NN.by"

Олег Климов

оценка: 3,00

Гомельская чума тяжелой музыки неизлечима. Иногда кажется, что в Гомеле тяжелую музыку просто не умеют играть откровенно плохо. А потом послушаешь, к примеру, группу "Контур"...

Она не то, что бы исключение из правила, но и мощи в альбоме мне не хватает, плотности, буйства энергии. Эмокор, эмо-метал? Ну, близко... Но без истерик и дикости в вокале, без нерва в инструментах. Словно музыканты и хотели бы играть жестко, но не знают как, а по радио еще все время попса крутится. Да и скованно все как-то, сыро, по-школьному.

Думаю, такая музыка не особо и девушек трогает. Тексты – типичный набор клише, которым пользуются все поголовно альтернативщики, но без массовых крайностей – типа все умерли: так, маленько только. Неинтересно, ничего не цепляет.

"Experty.by"