Зміцер Вайцюшкевіч і WZ-Orkiestra "Чара" (+аўдыё)

Альбом на стихи шведских поэтов, записанный при участии Масуда Талибани (экс-Kriwi).

0:00

0:00

Play / pause

< previous

> next

volume

> shuffle

> shuffle

• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Чара 05:13
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Эльсе 04:33
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Ліст 03:00
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Выкрадзеным ключом 03:10
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Глыбока ў маёй галаве 03:53
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Ёсць тунэль 05:08
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Не анёлы 04:08
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Першая 03:27
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - У святле месяца 03:08
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - З кары 04:33
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Шведскія мужчыны 05:41
• З.Вайцюшкевіч & WZ-Orkiestra - Беларуская мужчыны 04:36

< previous

> next

инфо

Музыка – Зміцер Вайцюшкевіч (Todar) і WZ-Orkiestra
Аранжаванне – Зміцер Вайцюшкевіч (Todar) і WZ-Orkiestra, акрамя 12 – Алег Івановіч
Вершы – Кенэт Клемэтс (1,4,10), Крыстофер Леандоэр (2,6,7,11), Катарына Фростэнсан (3,8,9), Барбру Ліндгрен (5), Андрэй Хадановіч (12)
Пераклады – Алесь Разанаў (1,4,10), Рыгор Барадулін (2,6,7,11), Дзмітрый Плакс (3,8,9)

Зміцер Вайцюшкевіч – спеў, кларнэт
Алег Івановіч – гітара
Аляксандар Шувалаў – баян
Вячаслаў Сяргеенка – кантрабас
Таццяна Грыцук – цымбалы
Масуд Талібані – перкусія
Аляксандра Эрыксан – спеў

Запіс і мастэрынг – Студыя "Куба" (сакавік 2010 – сакавік 2011, Эдуард Іваноў)

где взять

Приобрести CD (digipack с буклетом) в интернет-магазине Prastora.by.

мнения экспертов

Дмитрий Безкоровайный

оценка: 8,00

Освоив всего за десятилетие впечатляющий набор современных белорусских классиков (Дранько-Майсюк, Камоцкий, Бородулин, Некляев, Буравкин, Короткевич), Дмитрий Войтюшкевич решил продолжить серию проектов на стихи иностранных авторов. Таким образом, к альбомам на стихи Маяковского и японских поэтов в его дискографии добавился диск на стихи поэтов из Швеции.

Уже достаточно давно все ждут от Войтюшкевича чего-то особенного и, возможно, именно на этом альбоме он подошел к этому ближе всего. "Чара" – концептуальный и достаточно эстетский диск, наполненный тихими музыкальными пьесами, под которые Дмитрий полупоет-получитает пронзительные стихи о всепоглощающей любви. Большой, отчаянной, и, как известно взрослым, далеко не всегда счастливой.

Музыкальная палитра WZ-Orkiestra на этот раз максимально приглушена, но узнаваема. В ней стало больше этнических ноток, поскольку скрипку заменили цимбалы, а привычные барабаны – перкуссия Масуда Талибани, с которым Войтюшкевич работал еще в Kriwi. Местами ("Ліст", "Ёсць тунэль") получился этакий акустический фолк-трип-хоп – медитативный ритм с сочным контрабасом, повторяющиеся по кругу фразы большинства инструментов за исключением периодически пускающегося в импровизацию баяна Александра Шувалова.

В итоге все звучит камерно, сознательно монотонно, лишь добавляя стихам напряжения и эмоциональности. Перебирая разные оттенки грусти, диск доходит до финала, где слушателя ждут две ироничные песни о мужчинах – шведских и белорусских. Возможно, не лучший вариант финала для такого диска, но даже несмотря на это получился самый сильный альбом Войтюшкевича со времен "Танга з ружай" (2006).

Experty.by

Сергей Будкин

оценка: 8,00

Вайцюшкевіч выдаў прыблізна 15-ы дыск за 10 гадоў сольнай кар’еры. Гэтым разам выканаўца дабраўся да швэдзкіх паэтаў. І не таму, што беларускія скончыліся, проста такі "скандынаўскі" альбом прасіўся даўно, каб адкрыць цікаўнаму тутэйшаму люду паэзію гэтай краіны ды на знак пашаны швэдзкаму амбасадару Стэфану Эрыксану за ўсё, што ён зрабіў і зробіць яшчэ на беларускай зямлі.

Ад першага трэка чуваць, што да апяваньня швэдзкай клясыкі Вайцюшкевіч паставіўся звышсур’ёзна. Была рызыка спаўзьці ў малацікавую мэлядэклямацыю ці проста зрабіць шэрыя песенькі дзеля птушачкі на "блатных" акордах, якіх, будзем справядлівыя, у Зьмітра хапае. "Чара" выйшла містычнай, падобнай па атмасфэры да аднаго з узорных альбомаў WZ-orkiestra "Баляды" (2002). Слухаючы "Ёсьць тунэль" і "Ліст", адчуваеш, што сьпявак у сваёй стыхіі. Ён не імкнецца тут да эпатажу і стварэньня гіта, а проста размаўляе з публікай, чаруе, шэпча, нагаворвае, чытае і наганяе псыхадэлічнага смуру.

Альбом "Чара" няпросты ў тым сэнсе, што ён не адкрываецца адразу – разьлік відавочна зроблены на ўважлівае шматразовае праслухоўваньне. Гэта той выпадак, калі спачатку табе западае адна песьня, пры наступным праслухоўваньні – другая, а яшчэ пры адным – трэцяя і гэтак далей. Пры тым, дзякуючы эмацыйнай роўнасьці, "Чара" можа пасаваць і ў якасьці фону. Безумоўны посьпех праграмы – "Глыбока ў маёй галаве", адзіны тут сьпеў голасам не-Вайцюшкевіча. Пэўна, супраць ніхто б ня быў, каб Аляксандры Эрыксан даверылі выканаць яшчэ два-тры трэкі.

Пры канцы Вайцюшкевіч усё ж вырашыў трошкі ўсьміхнуць публіку і выканаў у іранічна-пазнавальным рэчышчы песьню пра швэдзкіх і, адпаведна, пра беларускіх мужчын. Мужчыны вырашаюць, факт.

Budzma.org

Дмитрий Подберезский

оценка: 8,00

Упершыню гэтую праграму давялося пачуць у канцэртным варыянце, што дало магчымасьць загадзя, да праслухоўваньня альбому, скласьці пэўнае пра яе ўяўленьне. Праслухоўваньне студыйнага варыянту толькі ўмацавала пачутае ў "жывым" увасабленьні.

Пачну з таго, што з пункту гледжаньня музыкі гэтая праграма ў даробку Вайцюшкевіча – найбольш, бадай, складаная і, я сказаў бы, – найбольш актуальная, сучасная. Цалкам магчыма, што абраць менавіта такую музычную стылістыку Зьміцера якраз і змусіла швэдзкая паэзія, якая па ўнутранаму ладу, рытміцы, мэлёдыцы безумоўна адрозьніваецца ад славянскіх паэтычных узораў. І тады Вайцюшкевіч ступіў на амаль што цалкам новы для яго музычны шлях, дзе рэй вядуць ламаныя рытмы, дзе фолку куды менш, чым этнікі, дзе поўна таго, на чым стаіць цяперашні больш-менш свабодны (free) джаз. Але, варта прызнаць, тое выпрабаваньне Зьміцер вытрымаў у цэлым годна, бо ў альбоме практычна няма слабых месц (пра адзінае, на маю думку, выключэньне – ніжэй).

Сапраўды, альбом атрымаўся вельмі злітны, стыльны, але пры гэтым – зусім не аднастайны. Агульны настрой пэўнага чарадзейства (не паганства!), настрой музычнае варажбы задае першы ж загалоўны трэк. А пасьля ідуць вельмі ладна скампанаваныя "Ліст", "Ёсць тунэль", "Першая". Зрэшты, можна пералічваць і далей. І нават удзел у запісу Аляксандры Эрыксан з ладным, чыстым голасам не дае падставаў казаць пра нейкую спэкуляцыю: удзел швэдцкай сьпявачкі якраз абсалютна пасуе да агульнай канцэпцыі і дадае праграме яшчэ адзін плюс.

Адзіная, бадай, песьня, якая знаходзіцца блізка да ўласьцівай раней Вайцюшкевічу традыцыі, – гэта "Не анёлы", хоць і яна не надта "выпірае" з агульнай стылістыкі. Чаго не магу сказаць пра "Беларускіх мужчын". Зразумела, яна выступае як пэўны лагічны адказ на "Шведскіх мужчынаў", але мне падалося, што менавіта тут Зьміцер абраў для выкананьня залішне хуткі тэмп, аж да таго, што часам тэкст ня толькі не ўспрымаецца, але й проста прападае. І па музыцы – гэта нешта цалкам іншае, хоць і падклад атрымаўся вельмі ўдалы. Паказальна, што падчас канцэрту менавіта гэты нумар атрымаўся горш за ўсё. Дык ці варта было ўключаць яго менавіта ў гэтую праграму? Па сэнсу – магчыма, з пункту гледжаньня музыкі і стылістыкі – на маю думку, зусім не абавязкова. Але не выклікае сумненьня, што да гэтай праграмы я асабіста буду вяртацца яшчэ неаднойчы.

Experty.by

Олег Климов

оценка: 6,00

Отсель, из Беларуси, грозить мы будем шведам: неугомонный разум Дмитрия добрался до скандинавской поэзии.

Войтюшкевич иногда загибает такой концептуальный концепт, что при всей кажущейся отдельности композиций, выдергивать их из единого полотна будет делом неправильным. Данная пластинка относится именно к таким работам (даже при том, что такой уж большой формой, воплощенной с помощью ультранавороченной стены звука, суровой драматургии и т.п., ее назвать нельзя – я о сути говорю, о сквозной вертикали и горизонтали) – это музыкально-поэтический спектакль, причем в переводе белорусских поэтов некоторые произведения «трекрунуристых» мастеров рифмы почему-то оказались положены на… еврейские мелодии. Ну, Тодару виднее: он пишет, как слышит и дышит.

Естественно, некачественный продукт Дмитрий, если и захочет, сочинить и записать в силу таланта не сможет. Но я заждался от него диска, в котором будут просто песни – хитовые и не очень, разные.

Experty.by

ВНИМАНИЕ!

Каждый пользователь может выставить свою оценку этому диску в течение 15 дней с момента публикации рецензии. На основе оценок зарегистрированных пользователей будет вручена отдельная награда "Experty.by" по итогам 2011 года.

Выставить оценку можно зарегистрировавшись на Experty.by ИЛИ залогинившись на сайт с помощью данных вашего эккаунта на любой из следующих социальных сетей: Facebook, Вконтакте, Livejournal. Затем зайдите на эту же страницу и выберите нужную оценку в специальном блоке. Вы можете также оставить свой комментарий.