Лявон Вольскі "Грамадазнаўства" (+аўдыё)

Первый за четыре года сольный альбом Лявона Вольского записан в Вильнюсе с норвежским саундпродюсером Снорре Бергерудом.

0:00

0:00

Play / pause

< previous

> next

volume

> shuffle

> shuffle

• Лявон Вольскі - Міліцыянты і прастытуткі 03:34
• Лявон Вольскі - А хто там ідзе? 02:20
• Лявон Вольскі - Шэрая кроў 03:12
• Лявон Вольскі - Бульбашы 03:47
• Лявон Вольскі - МІРБЕ 02:17
• Лявон Вольскі - Чужы 02:21
• Лявон Вольскі - Ніхто не хацеў паміраць 03:25
• Лявон Вольскі - Краіны няма 02:20
• Лявон Вольскі - Ламай сцэнар! 03:38
• Лявон Вольскі - Мэфіста 02:52
• Лявон Вольскі - Маё каханне 03:25

< previous

> next

инфо

Лявон Вольскі – вакал, музыка, словы
Snorre Bergerud – гітары, бас-гітары
Sindre Skeie – бубны і перкусія

запіс, аранжыроўка, саўндпрадакшн, звядзенне – Snorre Bergerud на Ymir Audio, Вільня
мастэрынг – Jaime Gomez Arellano at Orgone Studios, Лондан

где взять

Скачать бесплатно на сайте мультилейбла "Пяршак".

мнения штатных экспертов*

Сергей Будкин

оценка: 10,00

Лявон з сваімі новымі літоўскімі і нарвэскімі сябрамі ўзяў сякеру ды нарабіў 11 кавалкаў ня тое каб мяса – хутчэй абрубкаў рэчаіснасьці. Першы ж трэк літаральна агаломшвае даволі рэзкім тэкстам (здаецца, вось-вось – і інтэлігентны Вольскі прыкладзе брудным расійскім слоўцам) і суворым пляскатым гукам з моцным прысмакам ня тое што N.R.M. – "Мроі". "Міліцыянты і прастытуткі" гарманічна слухалася б на кружэлцы "Біяполе". А яшчэ больш дарэчы там бы глядзеўся трэк "А хто там ідзе" ці "Мэфіста"…

Унёсак нарвэжца Снорэ Бэргэруда ў беларускую культуру цяжка пераацаніць. Ён сапраўды зрабіў сваю справу прафэсійна. Чысьценька і гладзенька, ажно да стэрыльнасьці. Часам гэта зусім не на карысьць. Самы яскравы прыклад – "Няма краіны", якая ў акустыцы гучала ў фільме "Жыве Беларусь". У гэтай песьні быў патэнцыял на ўсе 100%: выдатны кранальны тэкст, простая і запамінальная мэлёдыя. Здавалася, што ў электрычнасьці яна толькі набудзе новыя фарбы. Але ня выйшла, бо гэта самы правальны нумар альбому з музычнага гледзішча.

Ёсьць і адваротны прыклад. "Шэрая кроў" гучыць як належыць. Безумоўна зачароўвае тэкст, аранжыроўка і выкананьне кампазыцыі "Ніхто не хацеў паміраць". Удалася іранічная песьня пра мэлёдыі і рытмы беларускай эстрады ("МІРБЭ"). Самая ж агідная песьня з "Грамадазнаўства" – пра пачварных бульбашоў. Але мусіў урэшце нехта прасьпяваць пра гэтую нацыянальную шызу: "Бывае, яны – гэта мы, ды лепей ня быць нам імі". Сашы Нема, дзядзю Ваню ды іншым пеюнам, якія тыражуюць гэты зьневажальны зварот, прысьвячаецца.

Experty.by

Дмитрий Безкоровайный

оценка: 9,00

Лявон Вольский решил вернуть былое – один из основоположников белорусской социально-политической рок-песни впервые со времен N.R.M. "06" (2007) записал альбом про белорусскую реальность. И если раньше это все пелось как бы с иронией, то теперь Лявон лупит прямой наводкой – вокруг одни милиционеры и проститутки, безвольные и бесхарактерные бульбаши, а также враждебный мир белорусской эстрады.

По музыкальному материалу это самый плотный диск Вольского за долгие годы – хитовые песни упакованы в грамотный саундпродакшн норвежцем Снорре Бергерудом. Он одинаково успешно находит аранжировочные решения для раскатистого альтернативного рока ("А хто там ідзе?", "Бульбашы", "Мэфіста") и депрессивного твиста ("Шэрая кроў"), баррикадных панк-зонгов ("Краіны няма", "Ламай сцэнар") и блюза ("Ніхто не хацеў паміраць").

В итоге "Грамадазнаўства" – это воплощенный на современном уровне классический рок-альбом на злобу дня, которых сейчас стало слишком мало. С настоящими эмоциями вместо гипотетических абстракций, эклектичный и органичный одновременно. А высчитать проценты документального и художественной провокации в нем каждый может сам.

Experty.by

Егор Цывилько

оценка: 8,00

Нарэшце ў калекцыі альбомаў Лявона Вольскага з’явіўся той, што ад яго так доўга чакалі. Можа, занадта доўга. "Грамадазнаўства" – гэта суцэльны пасыл, дзе музыка выконвае другасную, суправаджальную функцыю. Ніякіх прыгожасцей, даўгіх сола, гульняў у атмасфернасць і іншую лухту, усё лінейна проста і функцыянальна. Кожная песня нібы камень, які – буйнейшы і мацнейшы, а які і дробненькі, але ўсё падагнана так, што ў выніку атрымалася вельмі грунтоўная канструкцыя. Сцяна. Ці манумент.

Музычна тут усё ў тым жа звыклым і блізкім для Вольскага накірунку: панк, рок, хард-рок. Кароткае пранізліва-прыгожае сола ў адным з мацнейшых нумароў альбома "Ніхто не хацеў паміраць". Цікавы эфект ад несупадзення інтанацый мінорнага тэкста і мажорнай музыкі ("Шэрая кроў", "Чужы"). Нешта яшчэ адзначыць не атрымліваецца. Функцыя выканана, так бы мовіць, не больш.

Зразумела, што ў цэнтры альбома-выказвання стаяць словы. Лірыка ў Лявона Артуравіча заўсёды была моцным звяном, і гэтыя песні не сталі выключэннем. Шчырыя, глыбокія, без залішніх абстракцый і эгаістычных рэфлексій, з цвёрдай аўтарскай пазіцыяй, якую раздзяляе шмат хто ў нашай краіне, яны абавязкова знойдуць свайго слухача.

Адно адчуванне, што плытка быццам спазнілася са з’яўленнем. У цяперашнім цынічным свеце, дзе панцыры з іроніі стала абараняюць сэрцы, а любіць і шкадаваць сваю краіну зусім не "трэнд", такія альбомы не спрацуюць так, як у свой час спрацавала N.R.M..

Experty.by

Александр Чернухо

оценка: 6,00

Одна из главных заслуг Вольского заключается в том, что он с равной долей успеха реализует свой творческий потенциал в разных амплуа: каждый из проектов, в котором участвовал или который затевал Лявон, определенно заслуживает внимания. Сольный альбом "Грамадазнаўства" не исключение.

Во многом эта пластинка перекликается с тем, что музыкант делал в N.R.M., однако по сравнению (а без сравнений здесь не обойтись, как ни старайся) с творчеством тогда еще квартета материал на сольнике выглядит даже слегка гипертрофированным в идеологическом плане. Впрочем, риторика Вольского остается неизменной уже очень давно – в умении называть вещи своими именами ему не откажешь.

Что же касается музыкального наполнения пластинки, "Грамадазнаўства" – достаточно аскетичная работа: грубый саунд, минималистичные аранжировки, упрощенная донельзя мелодика. Такой панк-протест от нестареющего классика белорусского рока, который особенно убедительно звучит в открывающем номере "Міліцыянты і прастытуткі".

При этом пластинка больше напоминает сборник песен за отчетный период: из общей структуры "боевика" явно выпадают саундтреки "Краіны няма" и "Мае каханне", а трек "Ламай сцэнар!" звучит так, будто в сет Sex Pistols вклинились Blink-182.

Experty.by

* Рецензии, оценки и комментарии авторов проекта не претендуют на истину в последней инстанции, а лишь отражают мнения конкретных людей и являются способом инициировать прослушивание записей, а также дальнейшее их обсуждение. Подробнее.

ВНИМАНИЕ!

Каждый пользователь может выставить свою оценку этому диску в течение 15 дней с момента публикации рецензии. На основе оценок зарегистрированных пользователей будет вручена отдельная награда "Experty.by" по итогам 2013 года.

Выставить оценку можно зарегистрировавшись на Experty.by ИЛИ залогинившись на сайт с помощью данных вашего эккаунта на любой из следующих социальных сетей: Facebook, Вконтакте, Livejournal. Затем зайдите на эту же страницу и выберите нужную оценку в специальном блоке. Вы можете также оставить свой комментарий.