ili-ili "Past Perfect" (+аудио)

Дебютный полноформатник коллектива, включающего двух бывших участников "ДетиДетей".

0:00

0:00

Play / pause

< previous

> next

volume

> shuffle

> shuffle

• ili-ili - Время 06:34
• ili-ili - Луна 06:42
• ili-ili - V.V. 05:37
• ili-ili - Сон 05:39
• ili-ili - Наблюдение 05:37
• ili-ili - Дерево 05:17
• ili-ili - 9-этажные деревья 04:06
• ili-ili - Никто не сказал "прости" 04:58
• ili-ili - Майский дождь 07:02
• ili-ili - To be 05:29
• ili-ili - Парад планет 05:27
• ili-ili - Фейерверк 05:33

< previous

> next

инфо

Музыка и слова – ili-ili

Дмитрий Есеневич – вокал, гитара, синтезаторы
Михаил Зуй – вокал, гитара, синтезаторы
Павел Яскевич – вокал, гитара, синтезаторы
Виталий Кулевский – вокал, гитара, синтезаторы

В записи принимали участие:

Елена Зуй-Войтеховская – вокал

Запись, сведение, мастеринг – Виталий Кулевский, студия Sunflowers

где взять

Скачать на сайте мультилейбла "Пяршак".

мнения штатных экспертов

Дмитрий Безкоровайный

оценка: 8,00

На дебютном полноформатнике Есеневич-Зуй-Яскевич играют с песенной формой и ищут новые звучания под негромкий аккомпанемент электронных ритмов. Чуть менее радикально и альтернативно, чем на прошлогоднем мини-альбоме "Post 01" и (вспомните "Снег"), но зато более целостно и сформулированно. Получилась переливающаяся меланхолией, чувственная и интеллигентная поп-музыка неширпотребного разлива, которая стараниями Виталия Кулевского по части саунд-дизайна может дать фору работам всех отечественных мэтров.

Начало даже превосходит ожидания – монументальная "Время", вкрадчивая "Луна" и обнародованная год назад "V.V.". К сожалению, продолжить так же хорошо не получилось – композиция "Сон" совершенно выпадает из контекста. Средняя часть неплоха, но также требует сокращения – из двух подряд "синонимичных" по образам композиций ("Дерево", "9-этажные деревья"), думается, стоило сделать ставку на вторую. Тогда и протяжный финал нормально слушается. Впрочем, даже в авторской версии работа нерядовая. Осталось подкрепить ее постоянными концертами.

Experty.by

Сергей Будкин

оценка: 8,00

Стваральнікі аднаго з самых яскравых беларускіх музычных праектаў нулявых "ДзеціДзяцей" Міхась Зуй і Зьміцер Ясеневіч пасьля разыходжаньня з Ганнай Хітрык шчыльна заняліся запісам уласнага матэрыялу. Да іх далучыліся Павал Яскевіч ды Віталь Кулеўскі. Разам яны стварылі "Past Perfect", які можна сьмела запісваць у шэраг безумоўных здабыткаў беларускай музыкі за гэты год. Праўда, зь некаторымі прыпушчэньнямі.

Падчас праслухоўваньня гэтай кружэлкі перасьледуе дзіўнае адчуваньне, што слухаеш песьні розных выканаўцаў. Канцэпцыя дыску, калі яна і была, проста расколваецца ды разломваецца з кожным трэкам. ili-ili нібы і маюць усё – добры густ, слушны падыход да аранжаваньня і запісу, неблагі песенны матэрыял, – аднак ня маюць стрыжня, на які б іх уменьне, здольнасьці ды ўяўленьне маглі б нанізацца.

Часам яны сыходзяць у малаапраўданы патас, як у выпадку зь першым трэкам "Время", імкнучыся ледзь ня "Dark Side Of The Moon" паўтарыць. І толькі яны настройваюць на такі лад развагамі пра чалавека і час, як раптам ідзе лёгкая, простая і ад таго практычна незаўважная "Луна", а за ёй – адразу хук зьлева, галоўнае дасягненьне музыкаў на сёньня. І ня толькі таму, што сьпеў "v.v." адразу ж вылучаецца сярод астатніх дзякуючы мове. Кампазыцыя атрымалася шматслойнай і вельмі прывабнай па мэлёдыцы. Тут усё ў кропку. А з шыкоўным відэа глядзіцца ўсё наогул чароўна.

Потым – чарговая рэзкая зьмена настрою, нэрвовы нумар "Сон"… Далей ili-ili раздадуць прывітаньні ўсім музычным рамантыкам адразу, асабліва "Мегаполису" і The XX; пагуляюць у псыха-фольк ды выканаюць адразу два трэкі пра дрэва; у пэўны момант выплыве жаночы вакал і яшчэ песьня, яўна напісаная з бадуна… Пасьля праслухоўваньня іх альбому паўстае толькі адно пытаньне: "Што гэта было?" Магчыма, на гэта і разьлік, каб слухач ізноў вяртаўся да пачатку, каб больш поўна асэнсаваць шырыню творчых поглядаў удзельнікаў каманды.

"Past Perfect" – праца моцная, але не магутная. Вартая ўвагі, але не захапленьня. Даволі арыгінальная, але занадта надуманая. Асабліва што да тэкстаў, якія часам зусім блізкія да графаманства. Так бывае, калі хочацца падзяліцца часткай свайго ўнутранага сьвету, і ты імкнесься данесьці эмоцыі ў тым самым аўтэнтычным выглядзе, але патрэбных словаў не знаходзіцца. Але чамусьці ў выпадку ili-ili ёсьць упэўненасьць, што спосаб перадачы яны ўжо намацалі. Застаецца ўсяго толькі не спыняцца на дасягнутым.

Budzma.org

Дмитрий Подберезский

оценка: 7,00

Вельмі прыемная, ненавязьлівая, я б нават сказаў – мілая, інтымная праграма. Стрыманая, нетаропкая, бяз бачных эмацыйных усплёскаў, якая ў нечым, канешне ж, грунтуецца на тым, што завецца "акторская песьня". Але й адначасна і адыходзіць ад яе, зарыентаванай на сцэну тэатральную, даволі істотна ў бок сцэны музычнай. Пры гэтым, зразумела, праграма не нясе нават намёкаў на нейкую рэвалюцыйнасьць, застаючыся ў рамках гэткага мэйнстрыму. Проста яна сама па сабе – яшчэ адзін каменьчык у фундамэнт таго, на чым сёньня трымаецца сучасная музычная рэчаіснасьць Беларусі. А таму – дай Бог падобных праграм паболей!

Першы ж твор альбому "Время" прадстае як годны пачатак, важкая заяўка. А пасьля можна адзначыць некалькі насамрэч удала вырашаных нумароў, як хоць бы "V.V.", "Сон", "Дерево", для якіх (як, зрэшты, і для ўсёй праграмы ў цэлым) была намацана адпаведная гукавая атмасфэра. Аранжаваньні песень дастаткова стрыманыя, нават ляканічныя, злёгку падфарбаваныя ледзь улоўнымі гукавымі эфектамі, што таксама ідзе ў плюс. У цэлым, паўтаруся, слухаецца прыемна. Адно вось у песьні "Никто не сказал" прысутнічае, упэўнены, нейкая паспешлівасьць з увядзеньнем жаночага голасу, які б я асабіста, кажучы моваю спорту, яшчэ б патрэніраваў ды прытрымаў у фарм-клюбе.

Канешне ж, праграма гэтая і па зьместу, і па характару – не для вялікіх пляцовак. Яна добра "зойдзе" ў камэрным атачэньні – невялічкіх клюбах, нават малых тэатральных пляцоўках з дадаткам пэўнага сцэнічнага афармленьня. Усё ж такі закладзеная ў тэкстах вобразнасьць літаральная цягне за сабой і вонкавую ёй падтрымку.

Кода праграмы – песьня "Фейерверк". Адразу ўзьнікла адчуваньне: недзе нешта падобнае ўжо даводзілася чуць. "Юнона і Авось"? Магчыма. Аднак гэта не загана. Бо сапраўды ў межах музычнага мэйнстрыму многія элемэнты зрабіліся ці не канонамі, ужываньне якіх не дае падставы казаць пра нейкую калькаванасьць. А таму калі яно ўвасоблена дакладна і ўдумліва, дык чаму не? Тут, прынамсі, так і ёсьць.

Experty.by

Олег Климов

оценка: 6,00

Периодически вспоминая на этом портале кто добрым, а кто неласковым словом московское "Наше Радио" времен Козырева, рецензенты гадают – а сгодился бы тот или иной препарируемый ими исполнитель для той станции? Минчане вполне вписались бы в формат вкусов Михаила Натановича и тех, кто их разделяет. Романтичная песня, с грустинкой и сдержанной радостью, чуть декадентщины, конкретно о чем-то и неконкретно ни о чем и обо всем, о жизни в частностях и существовании вообще, для квартирников и фестивалей/стадионов.

Козырев гнал такую, открытую для массового слушателя им музыку газовыми потоками. Осталось от нее, такого, чтобы в хэдлайнерах и аншлагах, не слишком-то и много. Остальное из разряда: "Ах, это вы?", "О, вы еще, оказывается, выступаете?", "Ба, да у вас есть новые неплохие вещи!", "Ёп, а чего не ротируют?". Искренне хочется пожелать музыкантам ансамбля первого – песни коллектива заслуживают того, чтобы их, по крайне мере, услышала и оценила не одна сотня человек. "Фейерверк" – при всем не новогоднем тексте, отлично зайдет припевом в этот праздник!

Experty.by

ВНИМАНИЕ!

Каждый пользователь может выставить свою оценку этому диску в течение 15 дней с момента публикации рецензии. На основе оценок зарегистрированных пользователей будет вручена отдельная награда "Experty.by" по итогам 2012 года.

Выставить оценку можно зарегистрировавшись на Experty.by ИЛИ залогинившись на сайт с помощью данных вашего эккаунта на любой из следующих социальных сетей: Facebook, Вконтакте, Livejournal. Затем зайдите на эту же страницу и выберите нужную оценку в специальном блоке. Вы можете также оставить свой комментарий.